Komentarze do Słowa 

(J 17, 20-26)

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:

«Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.

I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś.

…aby stanowili jedno…

Świat lubi podkreślać odrębność, niezależność.

A Jezus mówi o jedności. 

I to jest właściwa droga rozwoju człowieka. 

I jego przyszłość. Amen. 

(Dz 20, 28-38)

Paweł powiedział do starszych Kościoła efeskiego: «Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów.

Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata w dzień i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski, władnemu zbudować i dać dziedzictwo z wszystkimi świętymi.

Uważajcie na samych siebie…

W natłoku spraw i zdarzeń, kiedy wydaje się, że czasu niestarcza już na nic- warto spojrzeć na siebie z miłością i troską. 

Czy jestem dobrym człowiekiem? Amen. 

 PSALM RESPONSORYJNY (Ps 68, 10-11. 20-21)

Refren: Śpiewajcie Bogu, wszystkie ludy ziemi.

Deszcz obfity zesłałeś, Boże, *
Ty orzeźwiłeś swe znękane dziedzictwo.

Cóż jest piękniejszego niż obfity deszcz zesłany na spragnioną ziemię?

Chwała Panu. Amen. 

(J 16, 29-33)

Uczniowie rzekli do Jezusa: «Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie potrzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś».

Odpowiedział im Jezus: «Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie – każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną.

To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale odwagi! Ja zwyciężyłem świat».

Wierzymy, że od Boga…

W pewnych sytuacjach, kiedy już niczego dobrego się nie spodziewamy, nagle przychodzi nadzieja.  

I wierzymy, że   jest od Boga… Amen.

(J 16, 16-20)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».
Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”;oraz: „Idę do Ojca?”. Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».
Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?”. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».

Jeszcze chwila …znowu chwila…

Tak to wygląda, że życie człowieka składa się z chwil. 

Dobrych i pięknych, ale też trudnych i wymagających. 

Bardzo ważne jest, aby było jak najwięcej takich chwil, które prowadzą do Jezusa. 

Amen.

(Dz 17,15. 22 – 18, 1)

W owych dniach ci, którzy towarzyszyli Pawłowi, zaprowadzili go aż do Aten i odjechali, otrzymawszy polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby czym prędzej przyszli do niego.
Stanąwszy w środku Areopagu, Paweł przemówił (…).

Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: «Posłuchamy cię o tym innym razem». Tak Paweł ich opuścił. Niektórzy jednak przyłączyli się do niego i uwierzyli. Wśród nich Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris, a z nimi inni. Potem opuścił Ateny i przybył do Koryntu.

…usłyszeli o zmartwychwstaniu… wyśmiewali…

Warto jest wiedzieć z czego się śmiejemy i co odrzucamy.

Warto jest wyjść poza uprzedzenia i dopuścić myśl, że nie wszystko rozumiemy i nie wszystko wiemy. 

Warto jest dopuścić tajemnicę do serca.

Warto jest…Amen.

(J 16, 5-11)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?”. Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was.
On zaś gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony».

Pożyteczne jest dla was…

Dlaczego Bóg wybrał właśnie taką drogę zbawienia człowieka?

Dlaczego tak, a nie inaczej?

Ale być może odpowiedź kryje się właśnie w tym co powiedział Jezus: to pożyteczne jest dla nas.

Kiedyś wszystko stanie się jasne. Amen. 

Treść

(J 15, 26 – 16, 4a)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wampoślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Alewy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was zsynagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będziesądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, aniMnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina,pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem».

Wyłączą was…

Może się tak zdarzyć. Ale czy to jest powód, aby siępoddawać?  

Czy nie jest ważne w życiu,aby stanąć po stronie Boga?

Czy nie jest najważniejsze, aby stanąć po stronie Boga? 

Amen.

(Dz 15, 7-12)

W Jerozolimie, po długiej wymianie zdań, przemówił Piotr do apostołów istarszych: «Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby zmoich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Bóg, który zna serca,zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. Niezrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając ich serca przez wiarę.
Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, nakładając na uczniów jarzmo,którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. Wierzymyprzecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni».
Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jakwielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan.

Umilkli wszyscy, a potem słuchali…

Dobrze jest wiedzieć kiedy zamilknąć i zacząć słuchać.Nawet w bardzo trudnych sytuacjach.            

A tak było w czytanym dziś Słowie. 

Umilkliapostołowie, umilkli starsi. 

Słuchali. 

Dopiero w takich warunkach możnausłyszeć, co ma do powiedzenia Bóg i co ma do powiedzenia drugi człowiek. Amen.