Komentarze do Słowa 

(Mt 15, 29-37)
Jezus przyszedł nad Jezioro Galilejskie. Wszedł na górę i tam siedział. I przyszły do Niego wielkie tłumy, mając z sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u Jego nóg, a On ich uzdrowił. Tłumy zdumiewały się, widząc, że niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą. I wielbiły Boga Izraela.
Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: «Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby ktoś nie zasłabł w drodze». Na to rzekli Mu uczniowie: «Skąd tu, na pustkowiu, weźmiemy tyle chleba, żeby nakarmić tak wielki tłum?» Jezus zapytał ich: «Ile macie chlebów?». Odpowiedzieli: «Siedem i parę rybek». A gdy polecił tłumowi usiąść na ziemi, wziął siedem chlebów i ryby i odmówiwszy dziękczynienie, połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a pozostałych ułomków zebrano jeszcze siedem pełnych koszów.

KOMENTARZ:

Żal Mi…
Tak mówi Bóg o nas. Sposób myślenia, zachowania, oczekiwania człowieka, od tamtego czasu, niewiele się zmieniły. A nawet można rzec, że jesteśmy o wiele bardziej świadomi rzeczywistości w jakiej żyjemy, a jednak ciągle nie potrafimy nauczyć się, jak odrzucać zło i przyjmować dobro. Ale jest nadzieja i dał ją Chrystus, On doskonale potrafił to zrobić.
Amen. B.P.

(Łk 10, 21-24)
Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».
Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».

KOMENTARZ:

Ojciec mój przekazał Mi wszystko.
Wszystko. Tak powiedział i według tego żył Jezus.
A my? Czy my głęboko w sercu myślimy i czujemy, że wszystko co mamy przekazał nam Bóg? Czy w sytuacjach trudnych, może nawet tragicznych, Bóg jest pierwszą Osobą do której się zwracamy o pomoc? Czy może najpierw zwracamy się do samych siebie?
Warto poznać samego siebie. Amen.
B.P.

(Mt 8, 5-11)
Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».
Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a słudze: „Zrób to!” – a robi».
Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim».

KOMENTARZ:

…sługa… bardzo cierpi…
Na ile my dbamy o ludzi, którzy nam pomagają? Na ile dbamy o tych, którzy bezinteresownie poświęcają nam swój i wysiłek? Obyśmy nigdy nie pomyśleli, że jesteśmy tak wspaniali, iż pomoc innych nam się należy.
Prawdziwe serce poznaje się po tym jak dba o ludzi których spotyka w codzienności.
Amen.
B.P.

(Łk 21, 29-33)
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: «Spójrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pąki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie.
Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą».

KOMENTARZ:

Spójrzcie…sami poznajecie…
Bywa, że oczekujemy, że Pan wszystko za nas zrobi, podejmie decyzję, okaże wdzięczność i doceni pomoc, pogodzi z sąsiadem, kupi kwiaty, przyjmie powołanie i je wypełni. Można wymieniać długo. Bywa, że lubimy przyjmować postawę bierności. Ale czy Pan tego od nas oczekuje? Czy to właściwa postawa?
I upływa czas, a w nas może powstawać żal, że życie jakoś tak przeszło bokiem, nas mijając.
Żyjmy życiem, którym obdarzył nas Bóg.
Amen. BP.

(Łk 21, 20-28)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Skoro ujrzycie Jeruzalem otoczone przez wojska, wtedy wiedzcie, że jego spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci, co po wsiach, niech do niego nie wchodzą. Będzie to bowiem czas pomsty, aby spełniło się wszystko, co jest napisane.
Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni! Nastanie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jeruzalem będzie deptane przez pogan, aż czasy pogan się wypełnią.
Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie».

KOMENTARZ:

…nabierzcie ducha i podnieście głowy…
Bóg ciągle pragnie zajmować się światem. Zaś dzisiejsze czytanie jest pełne nadziei, że i my zobaczymy zwycięstwo dobra nad złem. Zobaczymy świat inny, nieskończenie piękny i dobry. Gdzie człowiek dla człowieka jest człowiekiem. Gdzie nie ma choroby i nieszczęścia.
Bóg jest miłośnikiem życia. I my też nimi bądźmy.
Amen.
B.P.

(Łk 21, 12-19)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić.
A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».

KOMENTARZ:

…nie obmyślać naprzód…
Jak często zdarza się, że nocy nie przesypiamy martwiąc się codziennością.
A Chrystus mówi: dość ma dzień swojej biedy (Mt 6,34), i nie ma sensu obmyślać swojej obrony, bo On przychodzi z pomocą.
Tak więc czasami warto jest zawstydzić się, ze względu na swoją niewiarę.
Amen.
B.P.

(Łk 21, 5-11)
Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».
Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to się dziać zacznie?»
Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: „To ja jestem” oraz „Nadszedł czas”. Nie podążajcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec».
Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».

KOMENTARZ:

…nie zostanie kamień na kamieniu…
Na ile rzeczy materiale mają sens? Na ile zabieganie o nie ma sens, w sytuacji gdy zabiegamy o więcej niż nam jest potrzebne?
To co materialne ma sens wtedy, gdy służy czynieniu dobra, wtedy gdy, nas pociąga ku dobru.
Tak naprawdę, a nie tylko pozornie.
Amen.
B.P.

(Łk 21, 1-4)
Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak pewna uboga wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: «Prawdziwie, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę Bogu z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie».

KOMENTARZ:

…podniósł oczy…
Co nadzwyczaj pięknego w Chrystusie?
To, że widzi najmniejsze gesty i czyny miłości.
Czasami tak małe, że świat nie jest w stanie ich ujrzeć. A Pan widzi.
Nie bójmy się dobroci.
Amen.
B.P.

(Łk 19, 45-48)
Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: „Mój dom będzie domem modlitwy”, a wy uczyniliście go jaskinią zbójców».
I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.

KOMENTARZ:

…czyhali na Jego życie…
Czy można być niszczonym za czynienie dobra? Przykład męczenników pokazuje, że ten świat nie akceptuje dobra, pomimo tego, że kwestia dobra nie schodzi z ust tego świata.
Warto jest spojrzeć na własne serce, i nie bać się nagiej prawdy o sobie.
Amen.
B.P.

(Łk 19, 41-44)
Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.
Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».

KOMENTARZ:

…Jezus … blisko…
Ktoś powiedział: nie chroni od trudnych przeżyć. Ale, gdy nadejdą, nie zostawia nas samych.
I to jest klucz do relacji z Chrystusem. Dlatego trzeba żyć i nie bać się życia.
Amen.
B.P.