Komentarze do Słowa 

(Mt 12, 38-42)

Niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów rzekli do Jezusa: «Nauczycielu, chcielibyśmyzobaczyć jakiś znak od Ciebie». Lecz On im odpowiedział:
«Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany,prócz znaku proroka Jonasza. Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce wewnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce włonie ziemi.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je,ponieważ oni wskutek nawoływania Jonasza się nawrócili; a oto tu jest coświęcej niż Jonasz.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw temu plemieniu i potępi je;ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jestcoś więcej niż Salomon».

…chcielibyśmy zobaczyć jakiś znak od Ciebie…

Czy to była prośba o wiarę czy prośba o „sztuczki” o których będziemożna mówić i komentować?  

Warto zanim poprosimyBoga o znak zastanowić się dlaczego o to prosimy. 

Czy to ma przysporzyć namwiary? 

Czy będzie kolejnym zdarzeniem, które nie wpłynie na naszą wiarę i nawrócenie? Amen.

(Mt 11, 28-30)

Jezus przemówił tymi słowami:
«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo…

W tym Słowie za bardzo słyszymy słowo jarzmo, a za słabo słyszymy słowo pokrzepię.

I wbrew pozorom nie ma w tym sprzeczności.

Aby wziąć jarzmo Jezusa musimy oddać Jemu swoje jarzmo.

I tak Chrystus bierze nasze jarzmo a daje Swoją miłość. Amen.

Treść

Treść

(Mt 11, 25-27)

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

…objawiłeś je…

Działalność Boga wymyka się naszemu myśleniu.

I całe szczęście ponieważ to jest realny dowód na to, że życie wieczne przekroczy absolutnie to czego oczekujemy. 

Amen.  

(Mt 11, 20-24)

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły.
«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.
A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».

…dokonało się najwięcej Jego cudów…

Pytanie jest jedno. Czy zauważamy cuda, które dzieją się wokół nas? 

Czy współpracujemy z łaską Boga? Czy tego pragniemy?

Życie jest największym cudem i warto o tym pamiętać. Amen. 

(Mt 10, 34 – 11, 1)


Jezus powiedział do swoich apostołów:
«Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; „i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy”. (…).

Nie sądźcie…

Bywa, że przypisujemy Bogu cechy, które nic wspólnego z Nim nie mają. Bywa, że tworzymy Jego obraz na obraz siebie.

Ale Pan Bóg i Jego dobroć przerasta to wszystko, co wymyślimy. Amen. 

(Mt 10, 7-15)

Jezus powiedział do swoich apostołów:
«Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie w drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.
A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was.
A jeśliby was gdzieś nie chciano przyjąć i nie dano posłuchu słowom waszym, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych! Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu».

…królestwo niebieskie…

Czym jest Królestwo Niebieskie albo inaczej Królestwo Boże?

Święty Paweł bardzo dobrze ujął to w Liście do Rzymian:

Bo królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym. Rz 14,17.

Piękna definicja. Amen. 

Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.
A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.
Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie».

…i…

Niezwykłe jest to kogo w życiu spotykamy. I chociaż liczba ludności na ziemi mierzona jest w miliardach, naszymi bliskimi staje się kilkadziesiąt osób. 

Czy to przypadek, że znajdujemy się w określonym miejscu i czasie? 

Nic nie jest przypadkiem w działaniu Boga. I to jest piękne. Amen. 

(Mt 9, 32-38)

Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!»
Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy».
Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.
A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».

…odzyskał mowę…

Bywa, że i my odzyskujemy mowę, aby powiedzieć bliskim jak bardzo ich kochamy i jak bardzo są dla nas ważni.

To piękna chwila: odzyskanie mowy. Świadczy o naszym człowieczeństwie. Amen.