Komentarze do Słowa 

(Dz 17,15. 22 – 18, 1)

W owych dniach ci, którzy towarzyszyli Pawłowi, zaprowadzili go aż do Aten i odjechali, otrzymawszy polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby czym prędzej przyszli do niego.
Stanąwszy w środku Areopagu, Paweł przemówił (…).

Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: «Posłuchamy cię o tym innym razem». Tak Paweł ich opuścił. Niektórzy jednak przyłączyli się do niego i uwierzyli. Wśród nich Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris, a z nimi inni. Potem opuścił Ateny i przybył do Koryntu.

…usłyszeli o zmartwychwstaniu… wyśmiewali…

Warto jest wiedzieć z czego się śmiejemy i co odrzucamy.

Warto jest wyjść poza uprzedzenia i dopuścić myśl, że nie wszystko rozumiemy i nie wszystko wiemy. 

Warto jest dopuścić tajemnicę do serca.

Warto jest…Amen.

(J 16, 5-11)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?”. Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was.
On zaś gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony».

Pożyteczne jest dla was…

Dlaczego Bóg wybrał właśnie taką drogę zbawienia człowieka?

Dlaczego tak, a nie inaczej?

Ale być może odpowiedź kryje się właśnie w tym co powiedział Jezus: to pożyteczne jest dla nas.

Kiedyś wszystko stanie się jasne. Amen. 

Treść

(J 15, 26 – 16, 4a)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wampoślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Alewy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was zsynagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będziesądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, aniMnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina,pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem».

Wyłączą was…

Może się tak zdarzyć. Ale czy to jest powód, aby siępoddawać?  

Czy nie jest ważne w życiu,aby stanąć po stronie Boga?

Czy nie jest najważniejsze, aby stanąć po stronie Boga? 

Amen.

(Dz 15, 7-12)

W Jerozolimie, po długiej wymianie zdań, przemówił Piotr do apostołów istarszych: «Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby zmoich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Bóg, który zna serca,zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. Niezrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając ich serca przez wiarę.
Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, nakładając na uczniów jarzmo,którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. Wierzymyprzecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni».
Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jakwielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan.

Umilkli wszyscy, a potem słuchali…

Dobrze jest wiedzieć kiedy zamilknąć i zacząć słuchać.Nawet w bardzo trudnych sytuacjach.            

A tak było w czytanym dziś Słowie. 

Umilkliapostołowie, umilkli starsi. 

Słuchali. 

Dopiero w takich warunkach możnausłyszeć, co ma do powiedzenia Bóg i co ma do powiedzenia drugi człowiek. Amen. 

(J 15, 1-8)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo iwy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.
Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nietrwań we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami».

słowa moje w was, to poproście…

Cudowne jest to, kiedy człowiek, choćby opuszczony przez wszystkich, może zawsze zwrócić się do Boga. 

I nigdy nie będzie samotny. 

I zawsze będzie usłyszany. Amen. 

(J 14, 27-31a)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam.Nie tak, jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani sięnie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was.Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciecwiększy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się tostanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata.Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Jamiłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».

…niech świat się dowie…

Mamy świat, który szczyci się natychmiastowym przepływem informacji. 

Można rzec, że ten świat uważa, iż wszystko wie. 

Natomiast prawda jest inna. 

Bardzo często ten świat nie tylko nie wie tego co najważniejsze, ale nawet wprowadzaw błąd ludzi, którzy w nim szukają prawdy.

Szukajmy prawdy w Bogu. Amen.

(Dz 14, 8-15)

W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od urodzenia,który nigdy nie chodził. Słuchał on przemówienia Pawła; ten spojrzał na niegouważnie i widząc, że ma wiarę potrzebną do uzdrowienia, zawołał głośno: «Stańprosto na nogach!». A on zerwał się i zaczął chodzić.
Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku:«Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!». Barnabę nazywali Zeusem, aPawła Hermesem, gdyż głównie on przemawiał. A kapłan Zeusa, którego świątyniabyła przed miastem, przywiódł przed bramę woły oraz przyniósł wieńce, i chciałrazem z tłumem złożyć ofiarę.

Na widok tego…

Niewątpliwe cud uczyniony przez Pawła był nadzwyczajny.Jednak spojrzyjmy na to z drugiej strony. Jak łatwo potrafimy przypisać bóstworzeczom i zdarzeniom, słowom i emocjom, które są faktycznie bardzo daleko odChrystusa. A może nawet nie mają z Nim nic wspólnego chociaż są czynione w Jegoimię. 

Człowiek ma prawo wyboru, ale warto podjąć chwilę refleksji na tym, doczego prowadzą nasze wybiory. Oby zawsze prowadziły do Chrystusa. Amen.

(J 13, 16-20)

Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadamwam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, którygo posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynićbędziecie.
Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz potrzeba, aby sięwypełniło Pismo: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”.Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli,że Ja jestem.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnieprzyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».

…Wysłannik…

Każdy z nas w jakimś stopniu większym lub mniejszym jestwysłannikiem Boga. 

Niesiemy  sobą świadectwo tego kim jesteśmy i do czegonależymy.

Warto jest, aby to co głosimy było zgodne z tym jakżyjemy. Amen.