Komentarze do Słowa 

(Mt 8, 1-4)
Gdy Jezus zszedł z góry, postępowały za Nim wielkie tłumy. A oto podszedł trędowaty i upadł przed Nim, mówiąc: «Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić». Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: «Chcę, bądź oczyszczony!» I natychmiast został oczyszczony z trądu.
Jezus powiedział do niego: «Uważaj, nie mów o tym nikomu, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich».

KOMENTARZ:

A oto podszedł…
W podejściu do Jezusa przeszkodą nie są tłumy. Przeszkodą może być brak odwagi, a tego na pewno nie zabrakło trędowatemu.
Tak więc bądźmy odważni, bądźmy wytrwali i pełni nadziei na prawdziwe życie.
Człowiek ma zawsze czas na to, aby zawrócić ze złej drogi i wrócić do Chrystusa.
Amen.
B.P.

(Mt 7, 21-29)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie każdy, kto mówi Mi: „Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: „Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?” Wtedy oświadczę im: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości”.
Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.
Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».
Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie tak jak ich uczeni w Piśmie.

KOMENTARZ:

…dom swój zbudował na skale.
Bywają ludzie, którzy słowem i czynem świadczą o Bogu, jednak to tylko pozory ponieważ ich życie prawdziwe jest bardzo dalekie, od tego co głoszą. I bywa tak, że ludzie o wyglądzie i ruchach aniołów prowadzą innych do zła.
Jezus zaś mówi, abyśmy swój dom budowali na skale, nie zaś na pozorach ludzi, którzy chcą innych wykorzystywać do swoich celów.
Módlmy się o serca czyste i proste, a Pan nas wysłucha. Amen.
B.P.

(Mt 7, 15-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia albo z ostu figi? Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców.
Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. A więc: poznacie ich po ich owocach».

KOMENTARZ:

Strzeżcie się…
Żyjemy w czasach, kiedy coraz trudniej jest mówić o autorytetach i wskazywać ludzi, którzy autorytetami są. Mamy za to rankingi popularności, cokolwiek to znaczy.
Wielu ludzi głęboko i boleśnie odczuwa taką sytuację.
Jednak nie należy tracić nadziei ponieważ Chrystus od ziarenka gorczycy rozpoczął budowę Kościoła.
I jak sam powiedział: Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach. Mt 21,42.
Amen.
B.P.

(Mt 7, 6. 12-14)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, nie poszarpały was samych.
Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków.
Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!»

KOMENTARZ:

…do życia…
Ewangelizacja to droga, która prowadzi do życia. Jezus mówi wprost, że jest to bardzo trudna droga, wymagająca zaprawdę wielkiej wytrwałości.
Natomiast jak mówił św. Paweł „Przemija bowiem postać tego świata” (1 Kor 7, 31) i jest to proces nieustanny. Kolejne pokolenia ludzi są wzywane do ewangelizacji. Ks. Krzysztof Wons SDS w komentarzu na dziś mówi o roli świeckich w tym procesie.
Warto jest wsłuchać się w te słowa.
SNJ: Wtorek XII tygodnia zwykłego, rok II (1396)
Amen.
B.P.

(Dz 13, 22-26)
Gdy Paweł przybył do Antiochii Pizydyjskiej, przemówił w synagodze:
«Bóg dał ojcom naszym Dawida na ich króla, o którym też dał świadectwo w słowach: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”.
Z jego to potomstwa, stosownie do obietnicy, wywiódł Bóg Izraelowi Zbawiciela Jezusa. Przed Jego przyjściem Jan głosił chrzest nawrócenia całemu ludowi izraelskiemu. A pod koniec swojej działalności Jan mówił: „Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach”.
Bracia, synowie rodu Abrahama i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu».

KOMENTARZ:

Znalazłem (…) człowieka po mojej myśli…
Ilu jest ludzi po myśli Boga?
Ilu takich ludzi jesteśmy w stanie przywołać w myślach?
Ilu takich ludzi znamy osobiście?
A czy sami uważamy się za ludzi po myśli Boga?
To ciekawe pytanie na początek tygodnia😊.
Amen.
B.P.

(Mt 6, 19-23)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.
Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!»

KOMENTARZ:

… twój skarb…serce twoje.
Największym skarbem człowieka jest jego serce. Ale nie rozumiane wyłącznie jako jeden z organów, ale rozumiane przede wszystkim, jako ta nasza część „ja” która jest zdolna do miłości, empatii, otwartości na innych i zdolności do poświęceń bezinteresownych.
Czy mamy takie serca?
Warto jest przyjrzeć się spokojnie temu skarbowi, który nosimy w sobie.
Amen.
B.P.

(Mt 6, 7-15)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie.
Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego.
Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień».

KOMENTARZ:

…nie bądźcie gadatliwi…
Bywa, że czasami próbujemy zagadać Pan Boga. Natomiast prawda jest prosta. Zanim my otworzymy usta, On już od zawsze wie, czego nam potrzeba.
A więc trzeba zapytać jak uczniowie, jak mamy się modlić Panie?
Modlitwa miła Bogu, to modlitwa serca kochającego. Tak jak powiedział Chrystus.
Amen.
B.P.

(Mt 6, 1-6. 16-18)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

KOMENTARZ:

Kiedy więc dajesz…
Zaprawdę wielkiej trzeba wiary, aby dawać coś z serca, a jeszcze większej, aby dawać w ukryciu.
Kiedy więc dajesz…
To dlaczego to robisz? I cóż to ma wspólnego z tym, co mówi Chrystus?
W geście dawania lub w geście odmowy, aby się podzielić, tym co mamy, jest prawda o nas.
Bywa, że to prawda niewygodna, prawda od której uciekamy.
Bywa też, że jesteśmy nastawieni w życiu na branie, i nie chodzi tu tylko o kwestie materialne.
Jak powiedział św. Paweł, za Jezusem:
"Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu" Dz 20,35.
To ci, którzy dzielą się tym co mają, są prawdziwie bogaci.
Amen.
B.P.

(Mt 5, 43-48)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».

KOMENTARZ:

…słońce Jego wschodzi…
Choć wielu tego nie zauważa lub nie chce zauważać – to żyjemy dzięki temu, że słońce Jego wschodzi. Nie zaś dlatego, że mamy tego moc sprawczą.
Warto od takiej myśli zacząć dzień.
Warto z pokorą spojrzeć na siebie i na ludzi, których spotykamy w życiu, bo żadne spotkanie nie jest przypadkowe.
Amen.
B.P.

(Mt 5, 38-42)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb!” A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu: lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie».

KOMENTARZ:

… tysiąc kroków… dwa tysiące…
Ktoś powiedział, że to przyjemne lekarstwo, spacer. I bardzo dobrze powiedział. Nie można pozwolić, aby zło wyrządzane przez innych zmieniało nas samych, również w kierunku czynienia zła. Tak więc idźmy na ten spacer i nie pozwólmy zmienić swojego serca.
Amen.
B.P.