Komentarze do Słowa 

(Mt 6, 19-23)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.
Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!»

KOMENTARZ:

… twój skarb…serce twoje.
Największym skarbem człowieka jest jego serce. Ale nie rozumiane wyłącznie jako jeden z organów, ale rozumiane przede wszystkim, jako ta nasza część „ja” która jest zdolna do miłości, empatii, otwartości na innych i zdolności do poświęceń bezinteresownych.
Czy mamy takie serca?
Warto jest przyjrzeć się spokojnie temu skarbowi, który nosimy w sobie.
Amen.
B.P.

(Mt 6, 7-15)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie.
Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego.
Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień».

KOMENTARZ:

…nie bądźcie gadatliwi…
Bywa, że czasami próbujemy zagadać Pan Boga. Natomiast prawda jest prosta. Zanim my otworzymy usta, On już od zawsze wie, czego nam potrzeba.
A więc trzeba zapytać jak uczniowie, jak mamy się modlić Panie?
Modlitwa miła Bogu, to modlitwa serca kochającego. Tak jak powiedział Chrystus.
Amen.
B.P.

(Mt 6, 1-6. 16-18)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

KOMENTARZ:

Kiedy więc dajesz…
Zaprawdę wielkiej trzeba wiary, aby dawać coś z serca, a jeszcze większej, aby dawać w ukryciu.
Kiedy więc dajesz…
To dlaczego to robisz? I cóż to ma wspólnego z tym, co mówi Chrystus?
W geście dawania lub w geście odmowy, aby się podzielić, tym co mamy, jest prawda o nas.
Bywa, że to prawda niewygodna, prawda od której uciekamy.
Bywa też, że jesteśmy nastawieni w życiu na branie, i nie chodzi tu tylko o kwestie materialne.
Jak powiedział św. Paweł, za Jezusem:
"Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu" Dz 20,35.
To ci, którzy dzielą się tym co mają, są prawdziwie bogaci.
Amen.
B.P.

(Mt 5, 43-48)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».

KOMENTARZ:

…słońce Jego wschodzi…
Choć wielu tego nie zauważa lub nie chce zauważać – to żyjemy dzięki temu, że słońce Jego wschodzi. Nie zaś dlatego, że mamy tego moc sprawczą.
Warto od takiej myśli zacząć dzień.
Warto z pokorą spojrzeć na siebie i na ludzi, których spotykamy w życiu, bo żadne spotkanie nie jest przypadkowe.
Amen.
B.P.

(Mt 5, 38-42)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb!” A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu: lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie».

KOMENTARZ:

… tysiąc kroków… dwa tysiące…
Ktoś powiedział, że to przyjemne lekarstwo, spacer. I bardzo dobrze powiedział. Nie można pozwolić, aby zło wyrządzane przez innych zmieniało nas samych, również w kierunku czynienia zła. Tak więc idźmy na ten spacer i nie pozwólmy zmienić swojego serca.
Amen.
B.P.

(Mt 5, 27-32)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Nie cudzołóż”. A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa.
Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła. I jeśli prawa twoja ręka jest ci powodem do grzechu, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało iść do piekła.
Powiedziano też: „Jeśli ktoś chce oddalić swoją żonę, niech jej da list rozwodowy”. A Ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę – poza wypadkiem nierządu – naraża ją na cudzołóstwo; a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa».

KOMENTARZ:

Nie…
Pokusy. Być może największą pokusą jest powiedzenie sobie, że mam rację.
Mam rację kiedy kradnę, kiedy oszukuję, kiedy krzywdzę innych, kiedy dbam tylko o sobie.
Ale też mam rację kiedy uważam się za człowieka sprawiedliwego, dobrego i bezgrzesznego.
Jednak być może najgorzej jest gdy uważam, że jestem bliżej Boga niż inni.
Panie strzeż naszych serc.
Amen.
B.P.

(Mt 5, 20-26)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: „Raka”, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego.
Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.
Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie wydał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę, powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie zwrócisz ostatniego grosza».

KOMENTARZ:

…powiedział do swoich uczniów…
Do kogo można mówić o sprawiedliwości, dobroci i miłości?
Smutna prawda jest taka, że tylko ludzie którzy mają choć odrobinę prawdziwych uczuć w sercu, mogą usłyszeć Słowa Jezusa.
A Chrystus dotyka spraw fundamentalnych dla człowieka. Jak przeżyć życie i już teraz poczuć prawdziwe szczęście. Jedno jest znamienne, trzeba unikać, jak tylko to jest możliwe zła i nienawiści.
Piękny i bardzo mądry komentarz jest na stronie CFD w Krakowie – do dzisiejszego Słowa.
Warto posłuchać.
SNJ: św. Antoniego z Padwy

(Mt 5, 17-19)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.
Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim».

KOMENTARZ:

Nie sądźcie…
Na ogół myśli człowieka na temat tego co chce zrobić Bóg – są mylne. I tak było z Chrystusem. Nawet Jego uczniowie mieli swoje oczekiwania. Bardzo jednoznacznie okazało się to w chwili próby. Męki i śmierci Jezusa. Piotr mówi nie znam tego człowieka. I mówi prawdę. Uczniowie uciekający do Emaus mówią: a myśmy się spodziewali…
Nie należy oczekiwać, że w naszym przypadku jest inaczej. Też bywamy bardzo często w błędzie.
Dlatego warto z pokorą powtarzać : Mów Panie, bo sługa Twój słucha.
Amen. B.P.

Dz 11, 21b-26; 13, 1-3
W Antiochii wielka liczba ludzi uwierzyła i nawróciła się do Pana. Wieść o tym doszła do uszu Kościoła w Jeruzalem. Wysłano do Antiochii Barnabę. Gdy on przybył i zobaczył działanie łaski Bożej, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu; był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę wiernych dla Pana.
Barnaba udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła. A kiedy go znalazł, przyprowadził do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami.
W Antiochii, w tamtejszym Kościele, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Szymon, zwany Niger, Lucjusz Cyrenejczyk i Manaen, który wychowywał się razem z Herodem tetrarchą, i Szaweł.
Gdy odprawiali publiczne nabożeństwo i pościli, rzekł Duch Święty: «Wyznaczcie Mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem». Wtedy, odprawiwszy post i modlitwę oraz nałożywszy na nich ręce, wyprawili ich.

KOMENTARZ:

…zobaczył działanie łaski…
Trzeba to jasno powiedzieć. Nie każdy ma łaskę, aby zobaczyć działanie łaski.
Barnaba, był tym który zobaczył działanie łaski. To znaczy zobaczył cuda jakie czyni Bóg w sercach ludzi. Zobaczył działanie Boga. Zobaczył i uwierzył. W takiej sytuacji nie można być obojętnym, nie można być widzem obserwującym z boku co się dzieje.
Serce człowieka ogarnia pragnienie działania i ożywienia innych serc.
Warto o tym pomyśleć, kiedy będziemy patrzeć na zmagania innych ludzi, aby ten świat uczynić lepszym. To też wskaźnik naszej wiary.
Oczywiście można powiedzieć, nie wierzę i cóż mi zrobisz?
Nic, to ty poniesiesz skutki swojej niewiary z wyboru.
Amen.
B.P.

1 Krl 17, 1-6)
Prorok Eliasz z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: «Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem».
Potem Pan skierował do niego to słowo: «Odejdź stąd i udaj się na wschód, aby ukryć się przy potoku Kerit, który jest na wschód od Jordanu. Wodę będziesz pił z potoku, krukom zaś kazałem, żeby cię tam żywiły». Poszedł więc, aby uczynić według rozkazu Pańskiego, i podążył, żeby zamieszkać przy potoku Kerit na wschód od Jordanu. A kruki przynosiły mu rano chleb i mięso wieczorem, wodę zaś pił z potoku.

KOMENTARZ:

Prorok…
Prorok to nie jest ten, który ma się podobać wszystkim poprzez słowo, które wypowiada.
Prorok to ten, który nawet ryzykując własne życie, przekazuje, co myśli Bóg. A ponieważ drogi człowieka nie są drogami Boga- to bardzo rzadko prorok jest dobrze przyjmowany.
Również prorocy naszych czasów, mówiąc rzeczy niewygodne, niezgodne z linią jaką propaguje świat – są odrzucani.
Ale to do Boga należy ostatnie Słowo, tak samo jak pierwsze.
Amen.
B.P.